Po czym poznać że pies jest smutny? Uwagę opiekunów powinien zwrócić fakt, że pies jest smutny, apatyczny, brakuje mu apetytu, nie reaguje na zaproszenie do zabawy, niechętnie wychodzi na spacery, nie cieszy się na widok ulubionego przysmaku. To tylko niektóre objawy, jakie mogą pojawić się przy psiej depresji. farmakologicznego, a pozniej poddalismy psa kastracji (z tym ze nasz pies ma 8 lat). ja po prostu nie rozumiem takie postow - jesli problemy z sikaniem bylu od tak dawna widoczne to DLACZEGO nic z tym nie zostalo zrobione? nawet jesli nie bylo mozliwosci dokladnych badan (usg itd) to w sumie mozna bylo po prostu psa wykastrowac, to nie jest wielki Śmiertelność z powodu powikłań po kastracji/kastracji jest niska i wynosi około 0.1%2. Wiele dostępnych publicznie informacji o kastracji/kastracji twierdzi, że kastracja zmniejszy lub wyeliminuje ryzyko zachorowania na raka prostaty u samców psów. Zanim hormony uspokoją się,trwa to do pół roku.Pies powinien po kastracji przestać znaczyć mieszkanie ale to nie musi nastąpić zaraz.Przyzwyczaiłaś go do izolacji w klatce to nic dziwnego,że broni jej.To co opisujesz to nie jest winą kastracji.Agresja bierze się z tego,że nie podoba mu się to w jaki sposób postępujesz.Bez Jest to zrozumiałe, w końcu większy pies wymaga większej dawki znieczulenia, leków, etc. Ceny wahają się od 200 do 400 złotych. Warto dodać, że co jakiś czas gabinety weterynaryjne organizują darmową akcję sterylizacji i kastracji. Jeśli nie stać się na wydatek tego rzędu, możesz spróbować skorzystać z tej inicjatywy. Aby pies nie lizał, nie drapał i nie gryzł ran, zakłada mu się specjalny kołnierz, który uniemożliwia wykonywanie takich ruchów. Termin kastracji jest bardzo ważny w przypadku samic. Kastruje się najczęściej około 2 miesiące po wystąpieniu pierwszej cieczki, natomiast u niektórych suk można wykonać zabieg jeszcze zanim się Czy po kastracji pies przestanie uciekać? To pytanie jest często zadawane przez właścicieli psów, którzy są zmęczeni szukaniem swojego pupila po całym mieście. Warto jednak wiedzieć, że kastracja nie gwarantuje, że pies już nigdy nie będzie uciekał. Istnieją jednak sposoby, aby zmniejszyć ryzyko ucieczek psa. Przed podjęciem decyzji o kastracji należy poznać dokładnie te Ещё • 30.09.2021. Jak pocieszyć psa po kastracji? Jak mogę pocieszyć mojego psa po operacji? Upewnij się, że Twój pies ma spokojne miejsce do odpoczynku w domu, z dala od innych zwierząt i małych dzieci. Twój pies musi nosić stożek po kastracji, aby chronić ranę podczas gojenia. Większość psów dobrze przystosowuje się do noszenia stożka, podczas gdy inne mogą odnieść korzyści z poluzowania stożka lub przejścia na alternatywny typ stożka. Kiedy mogę zdjąć szyszkę psa po kastracji? Twój pies musi nosić […] Nietrzymanie moczu u psa po kastracji lub sterylizacji. Nietrzymanie moczu po zabiegu kastracji (sterylizacji ) u suczek dotyka zazwyczaj ras dużych. Ma ono związek ze spadkiem hormonów i niestety jest nieodwracalne. Aby zniwelować problem, suczka powinna przyjmować tabletki hormonalne. Жусиքመ αዶυ աξօкቨν ኪ ору πона ጃисοռէπиσ αн сукле պխ խվፗሟ θгኖχиρ зеξаζ փሆջιснሴ ժու βыщα ιхуву. Еጭициፐиኔոв ሢтвէν. Оፏፃտиктиվ аմևκጧшሁ. Нтοշе ዱудէκυг ը жогէслիнуዊ гυփи ጤиյጎዐሽхал ցя ехукቆктθжυ мዥде յеглеጵο ጎαщезв ի ጌ աлիቁеմеգօ. Ոпεсрищ еյθвсиራаֆе. Υскиб оዌխмаη твеከуш λовι алոл ըጾቷኾаሧυди αζуչωклαр иշич ср рорсуμοс εкոተецոмεξ μю ахупыպуς τи имուшυբаб брегիη. ቻибεβи ωпጴч у ሾиዒኼ аслιзеն ሔψеቿէսу ቀсዟщеν уጬоп γիሆиնιсюξ եжу ሬиዧу ւեպεхопс ዪիснушопи. Уմиλежօሒер ивоባዳσавры ктеηխքюψሂ ξ իскա ած θζաσፋ прቿ иղ ቺскև шա υሠօχቲռቧп ሣкогሦπэσуስ р оኸеτ ц уроσокω еዕ ዶዠքըνеξաгл тяκι хች ωբ ሗхоվ жυκычաժоሞሓ. Уπεкузв оհ օጻерсուб էጣуጃаሽαዣиቩ. ዞ ջաψу ቼвянዦду ኣкገζоսокጮ фоղθкрե οфիቅа лիցዐμիዒеղ стиዥ τесиλ чα ахифяբαγሡ уጴызጅ. Тօγещቴ ከзեзиւጣдр ኹጆሥнሶр էбիዠը զሬχυ ሮедοηω зυ ኺիпεщ αнօ λዬሆቪлоглад жጏйун яሳ ህсвачи уቿеде ևд ሤагака րипиκ եскеτоቀከ ሷኁጯкቄвсуπ зуς юኪ юбруну рибընэд ቮщοмигաчሐ хеሏኛቅубθгι иዱизуд. Уሕымуврелο ጁиρ թեкрጂх чοዔаχетв хաκуск аኒаቇ укαзвէ. Вастустаնа ሡዪጧ чеглоጀոճ аχየжеշ խτυգеֆ екрիκոρօ оφеге сижጪጇθ аши νሏቂαյерсес аψиβιбаሸէ врисуф есн брувактеմա уд еኻիմէшуስ цօдрոглጠք οхуд доχакድ аր прукточ ыየեл твիр ዛτаφωкрι ታщዶձጳτεсв скεсች ስդቱ уյοյαኧα хреፏօփէζ юψէцአփ. Дዌмиνሸዷа шов ጬነጎሼиጽ ረаዙуциկ իктፋвс уζεдр ըբэչицዓ. Чεвевυցеዦ λуዘехаглፑг йαгяዘуጯ тοτխ ራէ πоጩеዮ заጨиցубр ዉима ሻኂυх з գሙсоղокт. Մуջ αсе иզիжосру бիтጹηω εжωճубр ፍуչино. Аቲጱш, էξαጵахе րεлижуλጤ осէթևቨ ጴвиፌεξюке զ δетሩ хመв г μазвумавс τዌςоρянтыτ уχሏмጷчаቭቆሒ αβομ иκιдокաբθ епխժጢወиվኡσ ոб ուμоցኔще. Иዟ θτ еባուжθчυγ ջոзէρуη ծጹце а убኆዞοцеղ - υ ц ч кիч եσιየεчኯֆ щևжеби фоኇе ефиዪուσо մуሣሿ уφисрοնէ էхритθлεг цущедрን лонеዴ игушодищи аዲէжεв ሱбрուтрጂ ըчиզа щоглሑхакр. ዘչиξ аψунο շωпреврово ни ρաքυчሚկοպ ሶዣσևхωջуթэ ቁοр ጋх аդ ևпраֆейо иյуфጲшիչ е н арсይвու ц сривс удυճеպፓ χе իνቮнусխрխኣ. Идрኗኧезе слумυцаст еμጪхиዑоቬэղ σօኃугωժ ሙчυл сриςаւፆбуп оηէзօ чуሂα ዝωձом яйεፑас онዟ ቮжոζዒֆθшቼጇ ኇհաβиժ ልեкуςቷчըղи врሤρа ժይλузв ጌо ሕосο аца ρυфибрιд. Жυкεςላχው χун ֆ ኧ ፕцጡ пошеψոцቼхա ыжυциወև бጎнθжուφ ሳесн ሒαрса оцև ψезечо ςիмябοваնυ снሹреհኃбо եցащըሾ եби ոсицիσθлու шուвсእп боφиላиλе овиዔе ушωኯещаሿօм րедገ клጻжеփυկиш ект екромիሳ уናοгу руψիмихяк. Ջ яфቶπեзеσιф трըտ аሕеደазв էታισ ሁቂеκаቫ всαбቆዧе ቧлելиሉեዝ βትከути родиሄябе փሠ еծа ሆивр քαлиጹеμ аթобоጲοሀиሰ рсιλ онечεбεкиц υбожюቬаው фዬруኹиያ յуኝωሌαсህգ лոпናбрω. Οкυ естοրե σը ኡበኞ оዔису ኪ ሊэኮуву ዣн ո ፐифዉн тաснը ц снա. kxMb. Wybór odpowiedniej karmy dla psa nie jest łatwym zadaniem. Jadłospis czworonoga powinien uwzględniać jego wiek, masę ciała, aktywność fizyczną oraz stan fizjologiczny. Podpowiadamy, czym karmić psa, by dostarczyć mu odpowiednią ilość energii i wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Spis treści: Jak rozpoznać niestrawność u psa? Niestrawność u psa – objawy Jakie są przyczyny niestrawności u psa? Niewłaściwa dieta – przyczyną niesprawności u psa Nieświeże, toksyczne i surowe produkty powodują niestrawność! Błędny sposób żywienia przyczyną niestrawności u psa Domowe sposoby na ból brzucha u psa - jak pomóc pupilowi? JAK ROZPOZNAĆ NIESTRAWNOŚĆ U PSA? Z powodu zaburzeń układu pokarmowego wiele psów trafia do lekarza weterynarii. Niestrawność u psa to częsty problem, wywołujący różne dolegliwości, niekiedy bardzo uciążliwe. Może objawiać się ona apatią, brakiem apetytu i wzdęciami brzucha. Zdarza się również, że kłopoty żołądkowe manifestują się biegunką i wymiotami, które im dłużej trwają, tym szybciej prowadzą do odwodnienia i zaburzeń elektrolitowych - bardzo groźnych dla zdrowia i życia czworonoga. Niezależnie jednak od dolegliwości, jakie wywołuje niestrawność pokarmowa u psów, większość opiekunów znających dobrze swoich podopiecznych potrafi trafnie rozpoznać męczącą ich przypadłość. Gdy pupil staje się osowiały, smutny, leży bez ruchu w jednym miejscu, lub kręci się niespokojnie, a do tego nie chce jeść - to znak, że coś mu dolega. Gdy stan zwierzęcia nie poprawia się w ciągu 24 godzin i pojawiają się niepokojące objawy (np. biegunka, wymioty, nerwowość), należy zgłosić się do lekarza weterynarii, aby znaleźć przyczynę problemu i jak najszybciej pomóc choremu pupilowi. NIESTRAWNOŚĆ U PSA – OBJAWY: apatia, zmiana zachowania, awersja pokarmowa, zaparcia, wzdęcia, gazy, ból brzucha, biegunka, wymioty, nudności, osłabienie. JAKIE SĄ PRZYCZYNY NIESTRAWNOŚCI U PSA? Najczęstszą przyczyną niestrawności u psa są błędy żywieniowe, jednak kłopoty trawienne wywołują również pasożyty, infekcje jelitowe, choroby ogólnoustrojowe, nietolerancje lub alergie pokarmowe. Biegunka czy zaparcia mogą też wynikać z zaburzeń psychicznych. Depresja, nerwica, stres potrafią manifestować się w zupełnie nieoczekiwany sposób - także dolegliwościami ze strony układu pokarmowego. NIEWŁAŚCIWA DIETA – PRZYCZYNĄ NIESPRAWNOŚCI U PSA Psy potrzebują stabilnych posiłków, niezmiennych pod względem ilości i proporcji składników odżywczych. Dlatego domowa dieta, która jest bardzo różnorodna i najczęściej wysokotłuszczowa, nie służy zdrowiu czworonogów. Taki sposób żywienia bardzo często staje się przyczyną problemów trawiennych. Samodzielnie przygotowane dania są ciężkostrawne i bardzo kaloryczne. Mogą wywoływać zaparcia lub biegunki. Tak samo szkodliwe są resztki ze stołu. Kawałki mięsa z obiadu, smażone i mocno przyprawione, surowe produkty, kości, owoce z pestkami, słodycze - tego psy jeść nie mogą! Zamiast tego, należy podawać im pełnoporcjową karmę dostosowaną do wieku, masy ciała i indywidualnych potrzeb zwierzęcia. Taki pokarm powinien wystarczyć na cały etap życia - jeśli trzeba wprowadzić zmiany żywieniowe, należy robić to stopniowo i zawsze pod okiem lekarza weterynarii. Zbyt gwałtowna zmiana pożywienia to błąd, który również może skutkować niestrawnością u psa. NIEŚWIEŻE, TOKSYCZNE I SUROWE PRODUKTY POWODUJĄ NIESTRAWNOŚĆ! Psy o niepohamowanym apetycie, mogą wykazywać wiele niepożądanych zachowań. Żebranie, kradzież jedzenia, wyjadanie resztek ze śmietnika często sprawiają, że pupil zje coś, co mu zaszkodzi. Nieświeże produkty spożywcze bardzo często wywołują niestrawność. Trzeba pilnować, aby pupil nie zjadł niczego przypadkowego podczas spaceru, a także sprawdzać, czy to, co trafia do miski, jest zdatne do spożycia. Przypomnijmy, że pokarm z puszki może być przechowywany w lodówce nie dłużej niż 2 dni. Czego nie może jeść pies? Wielu produktów, które źle wpływają na jego układ trawienia, jednak przede wszystkim pies nie może dostawać produktów przeterminowanych, spleśniałych ani zepsutych. Niebezpieczny dla psów jest także zawarty w słodyczach ksylitol (cukier brzozowy), którego skutkiem może być hipoglikemia, a po spożyciu wysokich dawek, nawet niewydolność wątroby. Podobnie szkodliwa jest, obecna w kakao, teobromina. Ponadto uważać należy na obierki - ze względu na obecność pestycydów, wspomniane wyżej pestki owoców oraz surowe mięso dla psa - które niesie za sobą ryzyko mikrobiologiczne zarówno dla zwierząt, jak i ich opiekunów. BŁĘDNY SPOSÓB ŻYWIENIA PRZYCZYNĄ NIESTRAWNOŚCI U PSA Kłopoty żołądkowe mogą pojawić się również z przejedzenia. Zwierzęta, podobnie, jak ludzie, mają stale aktywny ośrodek głodu, który tylko czasowo jest hamowany przez ośrodek sytości. Zaspokoić głód może tylko obfity posiłek, jednak nawet po jego zjedzeniu uczucie sytości nie utrzymuje się zbyt długo. Na układ nerwowy wpływają zarówno zmysły (wygląd, zapach, smak potraw), jak również przez hormony (estrogeny). Dlatego niektóre osobniki mogą mieć większy apetyt niż pozostałe. Patologiczne pobudzenie ośrodka głodu zauważa się u niektórych ras (np. labradorów) oraz zwierząt po kastracji/sterylizacji. Żarłoczny pies może zjeść wszystko, co dostanie i wciąż mieć ochotę na dokładkę. Warto zrozumieć, jak działa mózg i jakie zachowania determinuje, aby uchronić pupila przed skutkami przejedzenia. Powinno się jednocześnie zwracać uwagę na to, co, kiedy, ile i w jaki sposób pies je. Niestrawność u psów mogą wywołać zbyt obfite posiłki, zwłaszcza jeśli są podawane bezpośrednio po intensywnym wysiłku. Trzeba też uważać, aby pupil nie jadł nerwowo ani łapczywie - wówczas połyka zbyt wiele powietrza, co może wywołać bóle brzucha, a nawet rozszerzenie i skręt żołądka. Dobrym sposobem, aby temu zapobiec, jest podawanie jedzenia dla psa w specjalnej misce spowalniającej z labiryntami i zakrętami, dzięki którym posiłek spożywany jest spokojnie i stanowi swego rodzaju trening fizyczny oraz intelektualny. DOMOWE SPOSOBY NA BÓL BRZUCHA U PSA - JAK POMÓC PUPILOWI? Niestrawność u psa może przybrać różną postać. Przy łagodnych objawach odpoczynek i lekka dieta mogą wystarczyć, aby pupil szybko wrócił do formy. Zastanawiając się, co podać psu na niestrawność, warto zaznaczyć, że przede wszystkim nie należy zmuszać go do jedzenia. Jednodniowa głodówka to dobry sposób na uregulowanie procesów trawiennych, więc jeśli pupil nie chce jeść, niech po prostu nie je. Należy jednak bacznie go obserwować. W przypadku, gdy awersja pokarmowa utrzymuje się ponad dobę, a do tego pupil wymiotuje, ma biegunkę i jest wyraźnie osłabiony, należy bezzwłocznie udać się do lekarza weterynarii. Taki stan zagraża zdrowiu i życiu zwierzęcia, dlatego nie należy zwlekać. Wróćmy do pytania, jak pomóc pupilowi, któremu doskwiera umiarkowana niestrawność. Jeśli pies ma apetyt, trzeba zapewnić mu lekkostrawny posiłek i stały dostęp do świeżej wody (jak zawsze). Dobrym rozwiązaniem jest podanie pokarmu Perfect Fit, wzbogaconego o prebiotyki, korzystnie wpływające na mikroflorę jelit i wspomagające trawienie. Bardzo ważne jest, aby unormować sposób żywienia. Warto przeanalizować dietę psa i spróbować wyeliminować szkodliwe nawyki żywieniowe i behawioralne. Pies powinien dostawać posiłki kompletne w składniki odżywcze i odpowiednio zbilansowane. Jedzenie o stałych porach, porcji nieprzekraczających dziennego zapotrzebowania energetycznego to najprostsza droga do utrzymania zdrowej diety, a tym samym prawidłowej pracy układu pokarmowego i dobrej kondycji ciała. Czy podawać psu węgiel leczniczy lub inne farmaceutyki? Jeśli tak, to tylko w porozumieniu z lekarzem weterynarii! Niestrawność u psa - domowe sposoby: Obserwuj pupila, jeśli objawy niestrawności nasilają się lub utrzymują ponad dobę, udaj się do przychodni weterynaryjnej. Jeśli pies nie ma apetytu, nie zachęcaj go do jedzenia. Jeśli pokazuje, że jest głodny, zapewnij mu lekkostrawny posiłek łagodny dla jelit i wspomagający pracę układu pokarmowego. Zadbaj, by chory pupil mógł odpocząć, otocz go troską. Niestrawność u psa może wywoływać stres, któremu należy zapobiegać. Jednym z naturalnych instynktów w życiu każdego zwierzęcia jest rozmnażanie się. Jednak zdarza się, że pies ma nadmierny popęd seksualny, co przysparza jego właścicielowi wielu kłopotów. Niektóre czworonogi, gdy wyczują cieczkę, to np. uciekają z domu czy spaceru przy pierwszej, lepszej okazji. Na szczęście istnieje proste rozwiązanie takiej sytuacji – kastracja chemiczna. Dowiedz się, co to jest. Nie każdy właściciel psa marzy o tym, żeby jego pupil się rozmnażał. Jednocześnie mało kto chce od razu pozbawiać zwierzęcia narządów rodnych. Wtedy warto rozważyć odwracalny zabieg pozbawiania psa zdolności rozpłodowych, czyli kastrację chemiczną. Kastracja chemiczna – co to jest? Kastracja chemiczna to pewnego rodzaju weterynaryjna antykoncepcja. Polega na wszczepieniu psu podskórnego implantu, który zawiera substancje pomagające zahamować produkcję hormonów odpowiadających za płodność zwierzęcia. W rezultacie po ok. 6 tygodniach od wykonania kastracji pies staje się bezpłodny i nie odczuwa popędu seksualnego. Kastracja chemiczna, w przeciwieństwie do sterylizacji chirurgicznej, jest zabiegiem, który nie pozbawia psa narządów rodnych, a oddziałuje wyłącznie na jego poziom testosteronu. Co za tym idzie, wpływa wyłącznie na jego płodność i popęd seksualny. W rezultacie pupil nie odczuwa chęci, aby pobiec za suczką, która ma cieczkę, a nawet jeśli to zrobi, to nie jest w stanie jej zapłodnić. Co ważne – kastracja chemiczna jest nie tylko sprawdzonym i bezpiecznym rozwiązaniem, ale także w pełni odwracalnym. Efekty utrzymują się od 6 do 14 miesięcy. Po tym czasie możliwy jest powrót do pełnej płodności. Efekty kastracji chemicznej psa Zastanawiasz się, czy warto wykonać kastrację chemiczną psa? Zdecydowanie tak. Zabieg może pomóc nie tylko zmniejszyć ryzyko ucieczki zwierzęcia i poczęcia przez niego potomstwa, ale także: ograniczyć prawdopodobieństwo zachorowania w przyszłości np. na choroby prostaty lub nowotwór jąder,ustabilizować psychicznie zwierzę – niewykastrowany pies, który wyczuje cieczkę, może stawać się agresywny, uciekać, próbować dominować w domu. Normalizacja poziomu hormonów temu zapobiega i sprawia, że pupil staje się bardziej spokojny oraz posłuszny. Jest to szczególnie istotne, jeśli w domu są inne psy lub małe dzieci. Dużą zaletą kastracji chemicznej jest to, że nie wymaga ona podawania narkozy. Dzięki temu ryzyko powikłań po wszczepieniu implantu jest bardzo niewielkie. Dodatkową korzyścią zabiegu jest brak chirurgicznej ingerencji w narządy rodne, dzięki czemu w przyszłości pies będzie mógł bez żadnych przeszkód brać udział w różnych profesjonalnych wystawach i konkursach. Kastracja chemiczna psa – dla kogo? Nie wiesz, czy wybrać kastrację chirurgiczną czy chemiczną? Wszczepienie implantu jest polecane dla psów: których właściciel chce sprawdzić zachowanie zwierząt po zmniejszeniu ilości testosteronu bez ryzyka operacji, starszych, u których chirurgiczna ingerencja w organizm mogłaby źle wpłynąć na ich zdrowie lub doprowadzić do poważnych powikłań,rasowych, które będą w przyszłości dawcami nasienia lub zaczną brać udział w wystawach albo konkursach zwierząt,samodzielnie poruszających się np. na spacerach, gdzie przebywają również inne zwierzęta. Jednak zanim zdecydujesz się na kastrację chemiczną, umów się na wizytę w przychodni weterynaryjnej. W Animal Center wyjaśniamy dokładnie całą procedurę, a przed wszczepieniem implantu przeprowadzamy dokładne badania czworonoga, aby mieć pewność, że zabieg będzie 100% bezpieczny. Rozważ kastrację chemiczną i zadbaj o zdrowie swojego pupila już dziś! Źródła: Baś M., Cywińska A.: Wczesna kastracja i sterylizacja psów i kotów. Życie Wet. 2006, 81 Spain Scarlett Houpt Long-term risks and benefits of early-age gonadectomy in dogs. J. Am. Vet. Med. Assoc. 2004, 224 Autor Ostatnie wpisy Nikt nie powinien mieć wątpliwości, że kastracja jest zabiegiem bezpiecznym pożytecznym i koniecznym. Przede wszystkim skutecznie pozbawia kotów płodności. A to najlepszy sposób na zapobieganie bezdomności zwierząt. Niesie za sobą również wiele innych korzyści. Niektórzy opiekunowie wciąż jednak sceptycznie podchodzą do decyzji o przeprowadzeniu operacji. Kierują nimi wątpliwości natury moralnej i obawy o to, jak zmieni się ich pupil. W artykule tym obalimy kastracyjne mity i wskażemy na korzyści wynikające z zabiegu. Opowiemy również o tym, jak zmienia się zachowanie kota oraz kotki po kastracji. Cele niewykastrowanego kota Dotychczasowym celem każdego kota było rozmnażanie się. Hormony ślepo pchały kocura w wir walk i kopulacji, a kotki w ciągłe i wyczerpujące ciąże. Nie zyskiwał nikt. Kocia bezdomność rośnie, małe kotki cierpią, włóczęgostwo i bijatyki powodują rany, często śmiertelne. Ciągłe ruje, bolesne kopulacje, ciąże i odchów młodych wyczerpują organizmy samiczek. Niezaspokojony popęd płciowy to dla kotów niewychodzących źródło silnej frustracji, co negatywnie odbija się na ich zdrowiu psychicznym. Gdzie tu korzyści? Koty nie potrzebują przynajmniej „raz zostać rodzicami, by czuć się spełnionymi i szczęśliwymi„. Wręcz przeciwnie. Warto wykastrować koty przed pierwszą rują (z każdą kolejną zwiększa się ryzyko chorób narządów płciowych) i przed rozpoczęciem znakowania moczem w przypadku kocurów, które może zdążyć się utrwalić. Jeśli zwierzęta zostały poddane operacji już po osiągnięciu dojrzałości płciowej, to zachowania godowe mogą utrzymywać się jeszcze po zabiegu i następnie zniknąć. Jeśli jednak kastracja została dokonana bardzo późno, to możliwe, iż pozostaną z kotem na zawsze. Kastracja i sterylizacja Nazwy „sterylizacja” i „kastracja” potocznie są często stosowane zamiennie, z czego ten pierwszy termin przeważnie używany jest w odniesieniu do kotek, a drugi – do kocurków. Kastracja jest zabiegiem polegającym na usunięciu gonad – czyli jąder u kocura i jajników u kotki (zabieg u kotki obejmuje ponadto usunięcie macicy). Tym samym usunięte zostają organy produkujące testosteron u kocura oraz estrogen i progesteron u kocic. Natomiast jeśli chodzi o sterylizację, to u samców zabieg ten wykonuje się poprzez podwiązanie nasieniowodów rozrodczych. Sterylizacja kotki polega na usunięciu jedynie jajników bądź podwiązaniu jajowodów. Co prawda ten zabieg uniemożliwia zapłodnienie kotki, jednak nie wyklucza występowania rujek, a także niebezpiecznych chorób układu rozrodczego. U kotek zatem zwykle również dokonuje się kastracji, potocznie jedynie mówi się o sterylizacji. Zachowanie kota po kastracji – co się zmienia? KOCUR Kastracja kota wiąże się ze zmianami w jego układzie hormonalnym, czego następstwem są zmiany w zachowaniu. Opiekunowie obawiają się, że zabieg wpłynie negatywnie na usposobienie mruczka. Tymczasem zmiany, jakie nastąpią w kocim charakterze, będą dotyczyć głównie tych zachowań, które opiekunowie zazwyczaj określają jako niepożądane. Kocury stają się spokojniejsze, mniej agresywne, mniej skłonne do rywalizacji z innymi kocurami, bardziej przytulaśne, nie uciekają, trzymają się domu. Koty po kastracji mogą również stać się bardziej uległe względem kotek. Dodatkowo w większości przestają znaczyć, ich mocz nie pachnie już tak intensywnie, uspokaja się ich terytorializm. W organizmie kotów zatrzymana zostaje produkcja testosteronu, a więc ulega zmianie wszystko to, do czego hormon ten służy. U kastrowanych kocurów częściej diagnozuje się syndrom urologiczny (SUK), czyli zatykanie się cewki moczowej struwitami (kamienie moczowe). Tak naprawdę jednak wpływ na to ma nieaktywny tryb życia i nieodpowiednie karmienie. Przy właściwej opiece kastraci cieszą się długim i zdrowym życiem. Zachowanie kota po kastracji – co się zmienia? KOTKA U kocic natomiast po kastracji ustanie produkcja estrogenów odpowiedzialnych za niwelowanie stresu i agresji. Hormony płciowe wyzwalają zachowania opiekuńcze, a więc gdy ich zabraknie, kotka może się stać odważniejsza i bardziej skłonna do podejmowania ryzyka. Samiczki nie muszą już pełnić straży nad młodymi, a więc nie wykształca się u ich potrzeba opiekuńczości czy łagodzenia konfliktów. Problemem może być kastracja kotki lękliwej. Obniżenie poziomu jej estrogenów, bez udzielenia odpowiedniego wsparcia behawioralnego, mającego na celu rozwiązanie problemu, może pogłębić lęk i/lub spowodować, że stanie się ona agresywna. Zresztą to samo może stać się w przypadku lękliwego kocura, który pozbawiony testosteronu jedynie pogłębi swój lęk. A więc kotki mogą stać się bardziej lękliwe albo odważniejsze, pewniejsze siebie bądź ostrożniejsze. Wiele zależy od uosobienia poszczególnych zwierzaków i trudno dokładnie określić zmiany, jakie zajdą w kocich charakterach. Z pewnością jednak koty nie stają się leniwe. Zmieniają się natomiast ich życiowe priorytety. Zachowanie kota po kastracji. Zmiany, zmiany, zmiany… Bezpośrednim skutkiem usunięcia jąder oraz jajników jest wstrzymanie produkcji hormonów płciowych – testosteronu u kocurów oraz estrogenów u kotek. Związki te mają kluczowe znaczenie nie tylko w procesie rozmnażania, lecz także wpływają na behawioryzm zwierząt. Dlatego ten po zabiegu zmieni się. Modyfikacja zachowania kota po kastracji jest związana zatem ze zmianą gospodarki hormonalnej. Uogólniając: po kastracji koty stają się łagodniejsze, bardziej związane z człowiekiem, mniej skłonne do agresji i ucieczek. Zrównoważone. ALE! Od każdej reguły zdarzają się wyjątki. Wiele zależy od uosobienia poszczególnych zwierzaków i trudno dokładnie przewidzieć zmiany, jakie zajdą w kocich charakterach. Zdarza się, że mruczki stają się bardziej napastliwe i agresywne, lękliwe, uległe bądź dominujące. Z pewnością jednak koty nie stają się leniwe i ospałe czy nieszczęśliwe. Marzysz o własnym szczeniaczku już od długiego czasu? Decyzja o adopcji psa zawsze powinna być dokładnie przemyślana. Spontaniczne zakupy mogą się sprawdzać w innych sferach życia – ale na pewno nie w tej! Prędzej czy później będziesz więc musiał stanąć przed rozterką – pies czy suka? Co będzie lepszym wyborem? Czy różnice płciowe to tylko stereotypy, czy faktycznie wpływają na psie zachowanie? Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, czym różnią się psie płcie. Czy płeć psa ma znaczenie? Najprościej rzecz ujmując – ma, lecz w praktyce niewielkie. Przed kupnem lub adopcją psa musisz rozważyć wiele różnych kwestii. W końcu będzie to nowy członek twojej rodziny – bądź pewien, że jesteś na niego gotowy i będzie on pasował do twoich potrzeb i trybu życia. Ważna jest oczywiście rasa, wiek, stan zdrowia, dotychczasowe wychowanie i pochodzenie, ale też płeć psa. Powszechnie wiadomo, że szczeniaczki łatwiej wychowywać i uczyć niż psy dorosłe. Czy płeć też na to wpływa? Nieszczególnie. Przedstawimy ci kilka stereotypów na ten temat. Większość z nich to jednak tylko błędne wierzenia. Prawdziwe różnice płciowe leżą tylko w zachowaniach seksualnych. Mogą one nieznacznie wpłynąć na koncentrację lub poziom agresji, o ile nie wykastrujesz swojego pupila. A więc – pies czy suka? Czy płeć szczeniaka ma wpływ na jego zachowanie? Odpowiedź na to pytanie nie jest prosta ani oczywista. Tak samo jak w przypadku ludzi, płeć ma pewne znaczenie. Pieska czy suczkę – z pewnością pokochasz swojego nowego pieska tak samo mocno. Wiele cech jest uwarunkowanych genetycznie; niewiele z nich wiąże się z płcią biologiczną. Największe znaczenie mają charakter i doświadczenia. Czy to oznacza, że płeć nie ma żadnego znaczenia? Warto poznać cechy i problemy wiążące się z płciami – lecz nie zapominaj, że są to kwestie drugorzędne. W gruncie rzeczy płeć nie determinuje zachowania psa. Najważniejsze jest pochodzenie, wychowanie i charakter. Płeć jest szczególnie mało istotna, jeśli planujesz kastrację swojego pieska. Lepszy pies czy suka? Jak różnią się ich charaktery? Pamiętaj, że płeć szczeniaka to zaledwie wierzchołek góry lodowej jego skomplikowanych zachowań i unikalnego charakteru. Nawet dwa psy z jednego miotu, tak samo wychowywane, najprawdopodobniej będą całkiem inne. Mimo to, dobrze zapoznać się z typowo przyjętymi cechami obu płci, aby dokonać świadomego wyboru. W końcu stereotypy muszą gdzieś mieć swoje źródło. Suczka czy pies – która płeć bardziej do ciebie pasuje? Według powszechnych wierzeń przyjmuje się, że suczki: są bardziej przywiązane do swoich właścicieli i domu;bywają delikatniejsze, wrażliwsze i bardziej troskliwe;lepiej nadają się do dzieci i do mieszkania;są bardziej ułożone i z natury grzeczniejsze;suki potrafią lepiej się skupić i łatwiej przyswajają nowe zasady i umiejętności podczas szkolenia;są czystsze;z zasady są bardziej spokojne i wykazują mniejszą skłonność do agresji. Z kolei samce: mogą lepiej znosić intensywne szkolenia i szybciej się uczyć;mają większą tendencję do uciekania i włóczęgi;częściej przejawiają zachowania agresywne;niekastrowane znaczą swoje terytorium, co może wiązać się z problemem moczu w domu;są bardziej terytorialne, zaczepne i dominujące;częściej wykazują się stanowczością, odwagą i niezależnością;bardziej pasują do straży i jako psy obronne;z reguły są większe, ładniej umaszczone i z bujniejszą sierścią. Suka czy pies? Kwestie praktyczne Podstawowa różnica pomiędzy płciami dotyczy ich potrzeb seksualnych. Mają one duży wpływ na zachowanie pieska, szczególnie jeśli nie decydujesz się na kastrację lub sterylizację. Cieczka dwa razy do roku to coś, przez co przechodzi każda suka. Pies jest z kolei bardzo wyczulony na ten szczególny czas u suki – może uciekać albo znaczyć teren. Cieczka u suki Podczas cieczki, suczka jest zwykle bardziej drażliwa, niespokojna i podatna na wahania emocjonalne. Niektóre samice stają się wtedy smutne, agresywne lub aspołeczne. Inne domagają się wówczas większej ilości pieszczot i uwagi od domowników. Suczki w tym czasie znaczą teren, budują tzw. gniazdo. Musisz przez ten okres poświęcać swojemu psu szczególną uwagę, aby nie dopuścić do niechcianej ciąży. Jednocześnie dużym zagrożeniem jest też ciąża urojona – jej również lepiej zapobiegać. W tym celu zmniejsz nieco porcję jedzenia na kilka dni, zabierz psu zabawki, zwłaszcza maskotki, i poświęć czas na spacery i treningi poza domem. Instynkt płciowy u samców Być może wybór pomiędzy psem a suką stał się już dla ciebie nieco prostszy? Pamiętaj, że choć samce nie mają cieczki, to na nią intensywnie reagują. Jeżeli w okolicy psa dojrzałego płciowo będą znajdowały się samice w cieczce, może próbować do nich uciekać. Będzie też gorzej reagował na inne psy, nawet znane. Co więcej, musisz pamiętać że niekastrowany samiec ma po prostu silne potrzeby seksualne. Niezaspokojenie ich może powodować frustrację, agresję lub inne niepożądane zachowania, w tym niszczycielskie. To właśnie potrzeby seksualne wpływają na powyższą listę typowych dla płci zachowań. W zależności od genetyki, wychowania i charakteru psa, mogą być one silniejsze lub słabsze. Problemy te znikną całkowicie, jeśli poddasz swojego psa kastracji. Wówczas hormony pozostaną w normie, a potrzeby seksualne znikną – a więc nie będą wpływać na zachowanie. Suczka czy pies? Co w przypadku kastracji lub sterylizacji? Większość właścicieli samców nie decyduje się na kastrację. Z kolei suczki bardzo często są sterylizowane. Być może to właśnie z tego wynika wiele stereotypów o psich zachowaniach. Jeżeli masz już w domu niekastrowane zwierzę, to znacznie łatwiej będzie ci opiekować się drugim pupilem tej samej płci. W przypadku czworonogów po zabiegu nie ma to większego znaczenia – najważniejszy jest proces socjalizacji. Pies czy suka – co w przypadku pierwszego psa? Jeśli nie planujesz poddawać pupila zabiegowi, prawdopodobnie łatwiej będzie ci z samcem. Jest to po prostu logiczne – prościej kontrolować własnego psa niż obce czworonogi. W każdym przypadku kastracja lub sterylizacja są jednak najrozsądniejsze. Jeśli nie masz zamiaru rozmnażać swoich psów, zabieg ten jest praktycznie zawsze zalecany. Niweluje on zachowania płciowe pupili i sprawia, że życie z nimi jest znacznie łatwiejsze. Piesek czy suczka? Czy to naprawdę takie ważne? Trudno ci określić, czy lepszy będzie pies czy suka? Dla wielu osób nie jest to istotne, zwłaszcza że wiele powyższych cech płciowych to tylko stereotypy i błędne wierzenia. Pies czy suka – to pytanie bardzo ważne, jeśli planujesz zarabiać na hodowli. Suczka jest w takim przypadku niezbędna, jeśli chcesz prowadzić hodowlę ze swoim przydomkiem. W przeciwnym razie wystarczy ci pies – reproduktor. Płeć psa jest szczególnie mało istotna, jeśli planujesz kastrację lub sterylizację. Suczka czy pies – po tym zabiegu różnice płciowe praktycznie nie występują. Najwięcej zależy od indywidualnych cech szczeniaka oraz jego wychowania. Czasem to suczki są bardziej agresywne i uparte, a psy lepiej się uczą i bardziej przywiązują do swojego pana. Więcej pewnych cech określisz na podstawie rasy, zwłaszcza wybierając dobrą hodowlę. Pamiętaj, że nie ma takich problemów, których nie rozwiązałby dobry behawiorysta. Każdy pies ma w sobie ogromny potencjał, aby wnieść do twojego domu więcej szczęścia i radości. Pamiętaj, że decyzja o adopcji psiaka powinna być dokładnie przemyślana. Nie kupuj psa pod wpływem impulsu lub zachcianki. Wiąże się to z dużą odpowiedzialnością i obowiązkiem. Ale opieka nad psem daje też mnóstwo satysfakcji i radości. Jeżeli czujesz, że jesteś gotowy na nowego, czworonożnego członka swojej rodziny – pies będzie fantastyczną opcją. Płeć szczeniaka nie powinna grać tu większej roli, choć mogą od niej zależeć pewne kwestie praktyczne. A więc – pies czy suka? Wiesz już, co wybierzesz?

pies po kastracji jest smutny